Zaburzenia borderline u młodzieży.
Diagnoza, terapia, profilaktyka

Zaburzenie osobowości borderline ma bardzo różne oblicza, które określa się mianem obrazu klinicznego tego zaburzenia. Jednakowoż każda jego postać przykuwa uwagę i jest źródłem cierpienia młodego człowieka i jego najbliższych z powodu niestabilności relacji społecznych, labilności emocjonalnej, trudności w określeniu własnej tożsamości i różnych zaburzeń zachowania, w tym tendencji do samouszkodzeń i podejmowania zachowań samobójczych. (…)

Mamy nadzieję, że lektura pozwoli na lepsze zrozumienie tych młodych ludzi, którzy cierpią psychicznie, ponieważ nieustająco i permanentnie obawiają się odrzucenia, wybuchają gwałtownym gniewem i nie potrafią go kontrolować w sytuacjach niewielkich frustracji, doświadczają skrajnie intensywnych wahań nastroju, samookaleczają się, wykazują skłonność do niebezpiecznych zachowań ryzykownych i mają problemy w utrzymaniu bardziej trwałych relacji interpersonalnych, których tak bardzo potrzebują.

Lidia Cierpiałkowska, Iwona Grzegorzewska, ze Wstępu

Jest to publikacja wyjątkowa pod wieloma względami, ale jeden podkreślę szczególnie – przydatność dla praktyki klinicznej. (…)  Z książki skorzystają psychologowie kliniczni i psychoterapeuci różnych orientacji teoretycznych, którzy chcą zobaczyć, jak twórczo, biegle i użytecznie można integrować wiedzę empiryczną, teoretyczną i praktyczną. Skorzystają też studenci psychologii, pedagogiki i medycyny, którzy znajdą w mono-grafii nie tylko podstawową uporządkowaną wiedzę na temat diagnozowania zaburzenia osobowości borderline, lecz także przegląd koncepcji jego leczenia. I skorzystają nauczyciele, wychowawcy oraz rodzice, którzy stają często bezradni wobec konsekwencji zaburzeń borderline obserwowanych przez nich w rodzinie czy szkole.

prof. Emilia Soroko, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Lidia Cierpiałkowska – prof. zw., psycholożka, psychoterapeutka, superwizorka terapii uzależnień, pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Psychologii i Kognitywistyki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu i Instytutu Psychologii Uniwersytetu Zielono-górskiego. Łączy pracę naukowo-badawczą z praktyką kliniczną i psychoterapeutyczną.

Jej obecne zainteresowania badawcze koncentrują się na wyjaśnieniu uwarunkowań efektywności terapii pacjentów z zaburzeniami używania alkoholu oraz pacjentów z zaburzeniami osobowości w kontekście znaczenia wspólnych czynników leczących, tj. jakości i dynamiki relacji i sojuszu terapeutycznego. Szczególne miejsce zajmują zagadnienia diagnozy opisowej w psychopatologii oraz diagnozy wyjaśniającej na rzecz psychoterapii.

Jest autorką około 200 prac naukowych, w tym Psychopatologii (2007); współredaktorką podręczników: Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej (2014), Psychologii klinicznej (2016), Psychologii klinicznej dzieci i młodzieży (2020), współautorką Oblicza uzależnienia od alkoholu (2021).

Iwona Grzegorzewska – prof. Uniwersytetu Zielonogórskiego, dr hab., psycholożka, socjoterapeutka, psychoterapeutka dzieci i młodzieży w trakcie certyfikacji. Pracuje w Zakładzie Psychologii Klinicznej i Psychopatologii Rozwoju Instytutu Psychologii UZ.

Jej zainteresowania zawodowe koncentrują się wokół problemów i zaburzeń psychicznych okresu późnego dzieciństwa, adolescencji i wczesnej dorosłości, zwłaszcza w kontekście nieprawidłowego rozwoju ich osobowości. W pracy klinicznej zajmuje się diagnozą kliniczną i psychoterapią nastolatków, w tym młodych ludzi z zaburzeniem osobowości borderline. W badaniach naukowych skupia się na zagadnieniach związanych z dynamicznymi, złożonymi uwarunkowania kształtowania się zdrowych i zaburzonych ścieżek rozwojowych u dzieci i młodzieży.

Jest inicjatorką, współredaktorką i współautorką pierwszego w Polsce podręcznika Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży (2020); autorką rozdziałów w podręczniku Psychologia kliniczna pod red. nauk. L. Cierpiałkowskiej i H. Sęk (2016) oraz autorką innych monografii i wielu tekstów naukowych z obszaru psychologii uzależnień, w tym uzależnień behawioralnych u młodzieży.