RÓWNOŚĆ I RÓŻNICA
Mniejszości narodowe
w porządku demokratycznym
w Polsce po 1989 roku
Przepraszamy, nakład wyczerpany!

Przepraszamy, nakład wyczerpany!

Przedmiotem rozważań Sławomira Łodzińskiego jest polityka państwa polskiego wobec mniejszości narodowych po 1989 r., traktowana jako przykład radzenia sobie demokracji z ”różnicą„ kulturową. Określenie sposobu ochrony praw członków tych społeczności stało się ważne w naszym kraju na progu lat dziewięćdziesiątych i było związane z demokratycznymi przemianami ustrojowymi, zwiększoną aktywnością społeczną tych grup oraz zmianami geopolitycznymi w Europie Środkowej i Wschodniej.
W książce analizowane są problemy oficjalnego uznawania przez państwo mniejszości narodowych i etnicznych, gwarantowania im specjalnych praw, postrzegania przez nie stosunków z większością (poczucia dyskryminacji) oraz sposobów ich integracji w naszym społeczeństwie. Polska, mimo że jest krajem jednolitym etnicznie, pozostaje ciekawym przykładem tych zjawisk. Omówiono także najnowszą ustawę o ochronie mniejszości narodowych i języku regionalnym przyjętą przez Sejm w styczniu 2005 r.
Autor stara się dowieść, że w Polsce sposób ochrony mniejszości narodowych stanowił kompromis między wymaganiami wprowadzenia odnośnych standardów europejskich a koniecznością utrzymania suwerenności państwa i jego kulturowej jednolitości oraz społecznymi oczekiwaniami większości, dotyczącymi prawa do manifestowania swojego przywiązania do wartości narodowych.