GNIEW I CZAS
Esej polityczno-psychologiczny
[Zorn und Zeit. Politisch-psychologischer Versuch]
seria Humanistyka Europejska

Gniew, marginalizowany współcześnie jako wstydliwe nieopanowanie, zasługuje na psychopolityczną rehabilitację, stosownie do roli elementarnej siły sprawczej historii. Ujmując politykę jako sztukę zarządzania afektywną irytacją, Sloterdijk kreśli historię politycznych funkcjonalizacji gniewu: począwszy od chrześcijańskiego wynalazku metafizycznego banku gniewu poprzez komunistyczne banki światowe gniewu aż po uderzającą dziś nieporadność zbiórki gniewu na skalę ponadlokalną. ”Gniew, jak się zdaje, nie chce się już uczyć. Nie nabrał rozumu, a rozum nie nabrał gniewu„. Wykształcenie kultury cywilizowania i kanalizowania gniewnych energii staje się obecnie - zdaniem filozofa - stawką naszego przetrwania.

Peter Sloterdijk, ur. 1947, jeden z najwybitniejszych europejskich filozofów, wykładowca i rektor Szkoły Wyższej Sztuk Pięknych w Karlsruhe, publicysta, uczestnik wielu dyskusji i sporów, krytyk państwa opiekuńczego, autor Krytyki cynicznego rozumu (1983; wyd. polskie 2008), prowokacyjnych Reguł dla ludzkiego zwierzyńca (1999), diagnozujących klęskę humanizmu, i monumentalnej trylogii Sphären (1998-2004); wspólnie z Rüdigerem Safranskim prowadzi w niemieckiej telewizji program Kwartet filozoficzny.

Download: